 |
 |
 |
| Piłka nożna |
Piłka ręczna |
Siatkówka |
 |
Od 1900 dyscyplina olimpijska. Na całym świecie w 2009 w rozgrywkach udział brało 265 milionów zawodników i zawodniczek oraz 5 milionów sędziów należących do 206 lokalnych związków zrzeszonych w FIFA[4]. W meczach piłkarskich uczestniczą dwie rywalizujące ze sobą drużyny. Celem gry jest umieszczenie piłki w bramce przeciwnika. Zwycięża drużyna, która w regulaminowym czasie gry (dwie połowy po 45 minut każda w rozgrywkach seniorów) zdobędzie więcej bramek. Mecze piłkarskie odbywają się na prostokątnym, pokrytym murawą boisku. Rozmiary boiska to 45 do 90 m szerokości i od 90 do 120 m długości[5][6], lecz boisko nie może być kwadratowe. Od 14 marca 2008 każde nowe boisko powinno mieć 105 metrów długości i 68 metrów szerokości. |
 |
Na ziemiach polskich kobiety zaczęły uprawiać piłkę nożną już na początku XX wieku. Gry miały wówczas charakter wyłącznie towarzyski i nieoficjalny. Najczęściej były to pojedyncze mecze, rzadziej turnieje, nie prowadzono jednak żadnych zorganizowanych rozgrywek. We wrześniu 1921 r. utworzono w Poznaniu pierwszą w historii kobiecą drużynę piłkarską, stanowiącą jedną z sekcji Towarzystwa Sportowego Unja Poznań[2]. Już w październiku 1921 r. rozegrała ona swe premierowe spotkanie z - jak donosił dwutygodnik „Sport Polski” - „żeńską drużyną gdańską”, której nazwa do dziś pozostaje zagadką[3]. Z uwagi na brak konkurencji sekcję w 1922 r. rozwiązano[4]. Jednak w tym samym roku żeńska sekcja piłki nożnej powstała w Zorzy Poznań[3]. |